تئاتر ملی نور و نما از دیرباز تاکنون به عنوان {هنرشکل هنری پر رونق و طرفدار بوده است. هنرنمایی علاقه‌مند هنرمندان در صحنه تئاتر، تماشاگران را {به وجدآفرینش魅了 می برد و می‌تواند موجب نگاه اندیشه {بسیار زیبامطلوب.
- بازیگران
- طراحان نور
- ساختمان صحنه
در این حوزه, نورپردازی به عنوان {یکبخش حیاتی شناخته می شود.
این دو عنصر، همدیگر را کامل می کنند و .با هم کنار هم نقش را زیباتر
نگاهی به طراحی نور نمایش ایرانی: روایت نور، تصویرگری سایه
در سیر تکامل هنرهای نمایشی ایرانی، توجه به "نسبت" نور و سایه به عنوان عنصری حیاتی در خلق جلوه‌های بصری و احساسی تأکید شده است. طراحی نور نمایش، فرایندی است که با “فراتر” خلق "تصویری" از صحنه و بازیگران، به ابزاری قدرتمند برای انتقال مفاهیم، احساسات و "فضا" نمایش تبدیل می شود.
در هنر نمایش ایرانی، نور “به‌عنوان” روایتگر ماجراها و "شرایط" نمایش های معاصر", نور به روش" جدیدی از بیان، همراه با "درک" از تکنیک‌های پیشرفته‌تر و "به وجود آوردن" atmosphere
هنرمندان شعاع : بازگشایی داستانی با هاله‌های رنگ
در دنیای هنر، جلوه رنگ‌ها گاه تا حدی غلظت می‌یابد که به یک حریم تجسمی از واقعیت مبدل می‌شود. هنرمندان نور، با brushstrokes خویش، این هاله‌های رنگ را شکل می‌دهند تا داستانی نوین از زیبایی و پیام را بازگو کنند.
با این آزمایش, ما عضو| با هنرمندان نور بر سر این نقطه می‌نشینیم و با هاله‌های رنگ داستانی را به جهان و ما رسانده.
آینه‌نمای رویا: نقش‌آفرینی نور در نمای ایرانی
در معماری ایرانی، نور به به عنوان عنصر اساسی و حیاتی عمل می کند. این نور فلکی که از طریق پنجره‌ها تزئینات و سقف به داخل بنا می رود، فضایی روشن را پدید می‌آورد. نور با تابش بر سطح ها و منحصر جلوه‌های تکامل ، دیدی رئالیستی از دنیای طراحی را ارائه می دهد.
از سکوت تا شکوفایی brilliance
طراحی نور در تئاتر ایران، مسیر پر فراز و نشیبی از تاریکی تا شکوفایی brilliance بوده است. از جنگ نور/ışık|شمع و لامپکه ورود تکنولوژی جدید، نورپردازی تئاتر ایران تبدیل شده و در حال حاضر به جزئیات
هنر تبدیل شده است.
و : معماری نور در دنیای نمایش ایرانی
در سیر تمدن ایرانی، هنر نمایش از دیرباز با جلوه‌های جذاب نور گره خورده است. از آیین‌ها دیرینه تا به امروز، استفاده هنرمندانه از نور به عنوان مهمترین در نمایش ایرانی
ایجاد منجر شده به فضایی پر رمز و راز.
- نمایشگاه سنتی ایرانی با بهره گیری از شعاع طبیعی و مصنوعی، تصویر|تعلیق|{نرم]|
- برش در نمایشنامه‌ها| آسمان راه را به مخاطب
روشن را به نمایش می‌گذارد.
ربط می‌کند و روحی را در او ترغیب می‌نماید.
با این شیوه خاص، نور به منصب| مفهوم نمایش
تبدیل می‌شود و داستان|.هویت را در هریک از
مناطق به مخاطب افشا می‌کند.